Om trekvissen weer heen en weer te kunnen laten zwemmen tussen de Waddenzee en het IJsselmeer is zomaar een gat in de Afsluitdijk niet genoeg. Jarenlang denkwerk ging eraan vooraf om te bepalen wat voor alle soorten trekvissen het beste ontwerp is. Het is voor het eerst in de wereld dat een kunstmatige getijdenrivier op de grens van zoet en zout water wordt aangelegd. Bijzonder is dat er geen druppel zout water in het IJsselmeer terechtkomt, zodat het meer als drinkwaterbron behouden blijft. De Vismigratierivier biedt daarmee een veilige oplossing waarbij natuurwinst en behoud van zoet water hand in hand gaan.
Zó werkt het
Trekvissen hebben zoet én zout water nodig om zich voort te planten en op te groeien. Door de komst van barrières als de Afsluitdijk gaat het al een hele tijd niet goed met deze vissoorten. Met de Vismigratierivier wordt een belangrijke schakel in de trekvisroutes hersteld. Dankzij de permanente opening en verschillende stroomsnelheden in de Vismigratierivier moet het weer mogelijk worden dat allerlei soorten trekvissen weer vrij van zoet naar zout water kunnen zwemmen en andersom. De Vismigratierivier draagt zo bij aan een betere visstand.
